Η Αγία Σκέπη

 

Γιορτάζουμε κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου την εορτή της αγίας Σκέπης. Και για την γιορτή αυτή συμβαίνει αυτό που λέγει ο άγιος Χρυσόστομος για τις μεγάλες γιορτές της Εκκλησίας μας, ότι πολλοί γιορτάζουν τις μεγάλες γιορτές, ξέρουν το όνομά τους, δεν ξέρουν όμως το βαθύτερο νόημά τους, ούτε το μήνυμα που θέλει να εξαγγείλει η Εκκλησία μας μέσω των εορτών αυτών. Και αυτό γιατί οι περισσότεροι, λέγει ο ιερός πατήρ, έρχονται στην Εκκλησία από συνήθεια και όχι από ευσέβεια. Γι’ αυτό ας ασχοληθούμε σήμερα με την υπόθεση της γιορτής καθώς και για το μήνυμά της προς το λαό του Θεού.

Πως καθιερώθηκε η γιορτή της αγίας Σκέπης.

Στα χρόνια του βασιλέως Λέοντος του Μεγάλου (457-474 μ. Χ.) ζούσε στην Κων/πολη ο όσιος Ανδρέας, ο κατά Χριστόν σαλός. Σαλός είναι ο τρελλός και κατά Χριστόν σαλοί ονομάζονται κάποιοι άγιοι, οι οποίοι κάνανε κάποια περίεργα και παράλογα πράγματα, με απώτερο σκοπό να τους θεωρούν παλαβούς ή παλιανθρώπους και να μη τους τιμούν οι άνθρωποι· και έτσι αυτοί να ζουν εν ταπεινώσει και αφανεία. Μια νύχτα που γινότανε αγρυπνία στο ναό της Παναγίας των Βλαχερνών, ο όσιος Ανδρέας μαζί με τον μαθητή του Επιφάνιο, που έγινε αργότερα πατριάρχης Κων/πόλεως (520-536 μ. Χ.), είδαν την Υπεραγία Θεοτόκο οφαλμοφανώς, όχι σε όραμα, να μπαίνει από την κεντρική πύλη του ναού. Την συνόδευαν οι παρθένοι Ιωάννης ο Πρόδρομος και Ιωάννης ο Θεολόγος και πλήθος αγγέλων. Αφού μπήκε μέσα στο ναό προχώρησε στον σολέα. Εκεί γονάτισε και προσευχήθηκε πολλή ώρα με θερμά δάκρυα υπέρ της σωτηρίας των πιστών, ενώ την βλέπανε μόνο ο Ανδρέας και ο Επιφάνιος. Αφού προσευχήθηκε για πολύ η Θεοτόκος σηκώθηκε και μπήκε μέσα στο ιερό, όπου φυλασσόταν το μαφόριο της δηλαδή το τσεμπέρι της, το πήρε στα χέρια της και βγαίνοντας έξω το άπλωσε πάνω από τους πιστούς, για να δείξει ότι τους σκέπει και τους προστατεύει.

Αυτό είναι το γεγονός το οποίο στάθηκε αφορμή η Εκκλησία μας να καθιερώσει την γιορτή της αγίας Σκέπης δηλαδή τη γιορτή προς τιμή της Παναγίας, η οποία σαν τη φωτοφόρο νεφέλη που σκέπαζε τη μέρα και φώτιζε τη νύχτα τους Ισραηλίτες στην έρημο, σκέπει και προστατεύει το λαό του Θεού και φωτίζει τους πιστούς στο δρόμο για την τελείωση. Πως μας σκεπάζει και πως μας προστατεύει η Παναγία μας; Με τις προσευχές της, με τις παρακλήσεις της και με τα δάκρυά της.

Μα θα μου πείτε, είναι τόσο μεγάλο το γεγονός που η Παναγία μας προσεύχεται για μας, ώστε η Εκκλησία μας να έχει ιδιαίτερη γιορτή γι’ αυτό το γεγονός; Ναι μάλιστα είναι μεγάλο και σπουδαίο και ζωτικής σημασίας. Λέγει κάπου ο ιερός Χρυσόστομος ότι πάντοτε έχουμε την ανάγκη των προσευχών των άλλων όσο και ενάρετοι και ευσεβείς κι αν είμαστε.

Παράδειγμα χαρακτηριστικό γι’ αυτό είναι ο απόστολος Παύλος, αυτός που ανέβηκε μέχρι τρίτου ουρανού κι άκουσε άρρητα ρήματα, αυτός που ονομάσθηκε στόμα Χριστού, αυτός που είχε «νουν Χριστού», αυτός που «αναπλήρωνε τα υστερήματα των θλίψεων του Χριστού στο σώμα του», αυτός λοιπόν ο γίγας της αρετής και της ευσέβειας, πάντα ζητούσε τις προσευχές των χριστιανών. Αν και αυτοί που θα προσευχότανε για τον Παύλο δεν ήταν ούτε ανώτεροι του ούτε ισάξιοί του. Μοιάζει το γεγονός σαν ένας στρατιώτης να μιλά στον πρόεδρο της δημοκρατίας για τον στρατηγό. Κι όμως ο Παύλος όχι μόνο δεν αρνήθηκε τις προσευχές των χριστιανών, αλλά αντίθετα τους προέτρεψε και τους παρακαλούσε να προσεύχονται για κείνον.

Όχι δε μόνο ζητά να προσεύχονται γι’ αυτόν και για τους συνεργάτες του, αλλά και πιστεύει ότι ήδη το κάνουν και στις προσευχές τους οφείλει την υγεία του και τη σωτηρία από μεγάλους κινδύνους (πρβλ. Φιλημ. 22 · Β΄ Κορ. 1,10-11).

Αλλά και ο Πέτρος δεν είπε τι μου χρειάζεται η προσευχή των άλλων αφού είμαι απόστολος, αφού ομολόγησα το θεανθρώπινο του Χριστού, αφού πάνω στην ομολογία μου στηρίχθηκε η Εκκλησία. Έτσι όταν ήταν στη φυλακή από τον Ηρώδη τον Αγρίππα τον Α΄, οι χριστιανοί των Ιεροσολύμων προσευχόταν γι’ αυτόν με αποτέλεσμα να τον ελευθερώσει άγγελος Κυρίου κατά θαυμαστόν τρόπο.

Λοιπόν κι αν είσαι Παύλος κι αν είσαι Πέτρος έχεις ανάγκη των προσευχών των άλλων και μάλιστα των αγίων και μάλιστα της Παναγίας. Βέβαια οι αιρετικοί διαφωνούν στο σημείο αυτό και λένε να προσευχόμαστε κατ’ ευθείαν στο Θεό και όχι να επιζητούμε τις δεήσεις των αγίων. Ήδη τα παραδείγματα που αναφέραμε δίδουν την απάντηση, γιατί, αν μας χρειάζονται οι προσευχές των ζώντων και μη τελειωθέντων αδελφών μας, πόσο περισσότερο ωφέλιμες είναι οι προσευχές των αγίων. Ας αναφέρουμε όμως κι ένα χωρίο που είναι χαρακτηριστικό για το πόσο αναγκαία είναι η δέηση των δικαίων ζώντων και τεθνεώτων. Στον Αβιμέλεχ ένα βασιλιά της Αιγύπτου, που είχε υποπέσει σ’ ένα σοβαρό παράπτωμα, ο Θεός του είπε να προσφύγει στον Αβραάμ, που ήταν τότε στην Αίγυπτο, και να ζητήσει την προσευχή του. «Προφήτης εστί και προσεύξεται περί σου και ζήση» (Γεν. 20,7).  

Πως είναι ωφέλιμη η προσευχή των αγίων.
Αλλά ενώ η προσευχή έχει τεράστια δύναμη, ενώ είναι αναγκαία όσο ενάρετοι κι αν είμαστε, χρειάζεται μια προϋπόθεση για να καρποφορήσει. Και η προϋπόθεση είναι να προσπαθούμε κι εμείς· ν’ αγωνιζόμαστε· να μετανοούμε για τις αμαρτίες μας· να βιάζουμε τον εαυτό μας προς εξάσκηση της αρετής. Μη περιμένουμε τα πάντα από την προσευχή των αγίων, ενώ εμείς οι ίδιοι οκνεύουμε και τεμπελιάζουμε. Η αγιότητα δεν μεταδίδεται κατά μαγικό τρόπο· απαιτεί και ενεργό προσπάθεια εκ μέρους μας.

Είναι χαρακτηριστική και η λεπτομέρεια ότι η Παναγία μας άπλωσε το μαφόριο της εντός του ναού και σκέπασε όσους αγρυπνούσαν και προσευχόταν. Θέλει να πει ότι πρέπει να έχουμε ουσιαστική σχέση με την Εκκλησία για να μας σκεπάσει με τις πρεσβείες της.
Την έχουμε αυτή τη σχέση; Πηγαίνουμε στην Εκκλησία, κοινωνούμε, εξομολογούμαστε, αγρυπνούμε, νηστεύουμε, ελεούμε, συγχωρούμε, προσπαθούμε να τηρήσουμε τις εντολές; Ο καθένας ας ρωτήσει τον εαυτό του και ας δώσει προσωπικά και υπεύθυνα την απάντηση.

ΠΗΓΗ

  

Η Ανάληψη του Κυρίου (Τι γιορτάζουμε)

 Μετά το Πάσχα, 39 ημέρες, τιμάται η εορτή της Αναλήψεως. Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός μετά την λαμπροφόρο Ανάστασή Του από τους νεκρούς, δεν εγκατέλειψε αμέσως τον κόσμο, αλλά συνέχισε για σαράντα ημέρες να εμφανίζεται στους μαθητές Του (Πράξ.1,3).

Αυτές οι μεταναστάσιμες εμφανίσεις Του προς αυτούς είχαν πολύ μεγάλη

Γιατί κάποιοι φεύγουν νέοι απ’ αυτή την ζωή

 

Μια γυναίκα που είχε χάσει το παιδί της επισκέφτηκε τον Πατέρα Γαβριήλ: – Γιατί κάποιοι φεύγουν νέοι απ’ αυτή την ζωή; τον ρώτησε.

Εγώ, για την αγάπη Σου, άντεξα πολλά: προσβολές, φτώχιες, δυσκολίες. Σ’ αυτό το μέρος κανείς δεν είναι πιστός εκτός από μένα. Όμως εσύ πήρες το παιδί μου. Γιατί;».

Εκείνη τη νύχτα λοιπόν είδε ένα όνειρο: Οι Άγγελοι την πήγαν στον Κύριο και Του μετέφεραν τα παράπονα της. Τότε ακούστηκε η φωνή του Κυρίου:

«Ρωτήστε τη γυναίκα τι θέλει».

«Φέρε το παιδί μου πίσω», απάντησε η γυναίκα.

«Θέλεις να δεις το παιδί σου;», ρώτησε ο Κύριος.

«Μητέρα είμαι, και βέβαια το θέλω», είπε κλαίγοντας εκείνη.

«Να της δείξετε το παιδί της», έδωσε εντολή ο Κύριος.

Έφεραν το παιδί και η μητέρα χάρηκε.

«Τώρα τι μου ζητάς;», ρώτησε ο Κύριος.

«Γιατί τον πήρες;», Του παραπονέθηκε η γυναίκα.

Τότε ο Κύριος έδωσε εντολή στους Αγγέλους:

«Να της δείξετε τι θα έκανε ο γιος της αν δεν τον έπαιρνα Εγώ».

Και ξαφνικά, σαν σε ταινία, η γυναίκα είδε τις φοβερές αμαρτίες που θα διέπραττε ο γιος της και μετά τις φωτιές της Κόλασης!

«Να τον ξαναγυρίσετε στον Παράδεισο!», άρχισε να κλαίει και να παρακαλεί τον Κύριο η μητέρα.

Ο Κύριος έδωσε εντολή και ξαναγύρισαν πάλι το παιδί στον Παράδεισο. Και της είπε τότε ο Κύριος:

«Για την καλοσύνη σου και για την αγάπη σου πήρα τον γιο σου κοντά Μου. Μη νομίζεις πως δεν ξέρω πότε και ποιον πρέπει να πάρω».

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: Ο ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ (1929-1995) Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ

Οι ψυχές ζουν και μας βλέπουν

ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ: Στο νεκροταφείο του χωριού κάποτε συνάντησα έναν φίλο. Είχα μια συζήτηση για τις ψυχές και πόσο σημαντικό είναι το μνημόσυνο για αυτές και προπάντων η ελεημοσύνη. Του είπα μάλιστα μια ιστοριούλα που θυμόμουν από παλιά.

Ίσως απαλύνει τον πόνο και βοηθήσει αυτούς που μένουν πίσω να κάνουν το σωστό για τις ψυχές .

Σ’ ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί ζούσε προ ετών ένας ιερέας ευλαβέστατος. Η ψυχούλα του ήταν γεμάτη στοργή για το ποίμνιό του και ειδικά για τους πονεμένους. Έφτασε όμως η μέρα που

Ο Ευαγγελισμός του Θεοτόκου και η θεολογική σημασία της εικόνας

 Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου  αποτελεί την αρχή όλων των Δεσποτικών εορτών,  είναι όπως λέει το απολυτίκιο της εορτής ''Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον και του απ’αιώνος μυστηρίου η φανέρωσις'', δηλαδή  η αρχή της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους  και η φανέρωση του μυστηρίου που είναι η ενανθρώπηση του Ιησού Χριστού, ο Θεός  γίνεται άνθρωπος και  εισέρχεται στην παγκόσμια ιστορία. Το γεγονός του Ευαγγελισμού εξιστορεί παρακάτω

Ο Θεός φροντίζει για κάθε άνθρωπο

 

Να κάνεις το καθετί σύμφωνα με τις εντολές του Θεού. Και όταν λέω το καθετί, εννοώ ό,τι παρουσιάζεται καθημερινά στη ζωή σου. Τίποτα άλλο.

Ο Θεός φροντίζει για κάθε άνθρωπο . Εκείνος είναι που προκαλεί ή παραχωρεί ό,τι  μας συμβαίνει. Η πανάγαθη πρόνοιά Του αγκαλιάζει όχι μόνο τη γενική πορεία της ζωής μας, μα κάθε στιγμή της και κάθε περίστασή της.

Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Η αγάπη μας προς τον Χριστό

Την μεγάλη Τεσσαρακοστή, μας δίνεται η μεγαλύτερη ευκαιρία για να αγωνιστούμε και να συμμετέχουμε εντονότερα στο σωτήριο Πάθος του Κυρίου μας, με μετάνοια και με μετάνοιες, με εκοπεί των παθών, και με την ελάττωση των τροφών, από αγάπη προς τον Χριστό. 

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης 

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Περί Ταπεινοφροσύνης, Αγίου Δωροθέου

 Ούτε η ελεημοσύνη, ούτε η πίστη, ούτε η εγκράτεια, ούτε καμία άλλη από τις αρετές είναι δυνατόν να κατορθωθούν χωρίς την ταπεινοφροσύνη. Γι’ αυτό, πάνω απ’ όλα έχουμε ανάγκη από την ταπεινοφροσύνη και να είμαστε έτοιμοι, σε κάθε λόγο που ακούμε, να λέμε «Συγχώρεσέ με». Γιατί με την ταπεινοφροσύνη καταστρέφονται όλες οι παγίδες του εχθρού και αντιπάλου. Πόσο μεγάλη είναι η δύναμη της ταπεινοφροσύνης. Βλέπετε ποια αποτελεσματικότητα έχει το να λες «Συγχώρεσέ με»! Γιατί ο διάβολος, δεν ονομάζεται μόνο εχθρός, αλλά ονομάζεται και αντίπαλος.

Εχθρός ονομάζεται γιατί μισεί τον άνθρωπο, μισεί το καλό, θέλει το κακό μας, και αντίπαλος ονομάζεται γιατί προσπαθεί να εμποδίσει καθετί καλό. 

 Ακολουθήστε μας στο Instagram

Η ερμηνεία του Ακάθιστου Ύμνου

Ακάθιστος ύμνος ονομάζεται γενικά κάθε ορθόδοξος χριστιανικός ύμνος ο οποίος ψάλλεται από τους χριστιανούς πιστούς σε όρθια στάση. Έχει επικρατήσει όμως να λέγεται έτσι ένας ύμνος (κοντάκιο) της Ορθόδοξης Εκκλησίας προς τιμήν της Θεοτόκου, γνωστός ως Τη Υπερμάχω Στρατηγώ, ο οποίος ψάλλεται στους ναούς τις πέντε πρώτες Παρασκευές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, τις πρώτες τέσσερις τμηματικά, και την πέμπτη ολόκληρος.

Η ακολουθία του Ακάθιστου Ύμνου, θεωρείται ως ένα αριστούργημα της βυζαντινής υμνογραφίας, η γλώσσα του είναι σοβαρή και ποιητική και είναι εμπλουτισμένος από κοσμητικά επίθετα και πολλά σχήματα λόγου (αντιθέσεις, μεταφορές, κ.λπ). Το θέμα του είναι η εξύμνηση της ενανθρώπισης του Θεού μέσω της Θεοτόκου, πράγμα που γίνεται με πολλές εκφράσεις χαράς και αγαλλίασης, οι οποίες του προσδίδουν θριαμβευτικό τόνο.

Ας δούμε,ποια είναι η ερμηνεία του:

ΚΟΝΤΑΚΙΟ (προοίμιο)
Τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια, ως λυτρωθείσα των δεινών, ευχαριστήρια, αναγράφω σοι η Πόλις σου, Θεοτόκε, αλλ’ ως έχουσα το κράτος απροσμάχητον, εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον ίνα κράζω σοι, Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.

Ερμηνεία

Σ’ Εσένα Θεοτόκε, την Υπέρμαχο Στρατηγό, μ’ ευγνωμοσύνη η Πόλη σου αποδίδει τη νίκη. Και σου αναπέμπει θερμές ευχαριστίες, επειδή (με τη δική σου επέμβαση) λυτρωθήκαμε απ’ τις συμφορές. Εσύ όμως, που η δύναμή σου είναι ακατανίκητη, ελευθέρωσε κι εμένα (την Πόλη σου) από κάθε είδους κινδύνους, για να σου αναφωνώ: Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.

Ακολουθήστε μας στο Instagram

 

 

Eυχή του Αγίου Εφραίμ του Σύρου

Η ευχή του Αγίου Εφραίμ του Σύρου

Ανάμεσα σ’ όλες τις προσευχές και τους ύμνους τις Μεγάλης Τεσσαρακοστής μπορεί να ονομαστεί η προσευχή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Η Παράδοση την αποδίδει σε έναν από τους μεγάλους δασκάλους της πνευματικής ζωής, τον Άγιο Εφραίμ το Σύρο. Να το κείμενο της προσευχής:

Μεγάλη Τετάρτη - Αφιερωμένη στη μνήμη της αμαρτωλής γυναίκας που μετανόησε

Η Μεγάλη Τετάρτη είναι το μέσον της Μεγάλης Εβδομάδας και το Θείο Πάθος βαίνει προς την δραματική κορύφωσή του. Είναι αφιερωμένη στη μνήμη της αμαρτωλής γυναίκας (Λουκ. 7,47), που μετανόησε, πίστεψε στον Ιησού Χριστό και άλειψε τα πόδια Του με μύρο και συγχωρήθηκε για τα αμαρτήματα της.

Η τιμή του μύρου ήταν γύρω στα τριακόσια δηνάρια και γι’ αυτό

Η πίστη φέρνει το θαύμα (Πανδημία 1918)

Παναγία η Προυσιώτισσα

Το 1918 η παγκόσμια κοινότητα έρχεται αντιμέτωπη με έναν διαφορετικό εχθρό ο οποίος κλόνισε την πίστη των ανθρώπων προς την τότε ιατρική επιστήμη.

Η ισπανική γρίπη πλέον είναι γεγονός. Και ονομάστηκε ισπανική αν και δεν ξεκίνησε από την Ισπανία αλλά επειδή ο Ισπανικός τύπος την πρωτοαναφέρει και την κάνει "γνωστή" ως πανδημία η οποία πλήττει το ανθρώπινο γένος.

Η μία χώρα μετά την άλλη δέχεται επίθεση από τον τότε αόρατο εχθρό, την ισπανική γρίπη. Η μάχη άνιση. Ευπαθείς ομάδες έμεναν ανέγγιχτοι καθώς η γρίπη αυτή "προτιμά" τους νέους.

Ακόμη και ένα 24ωρο ήταν αρκετό για να "δολοφονήσει" τον οποιοδήποτε. Ξέρετε ποτέ ένας ιός δεν κάνει διακρίσεις σε βασιλείς, διάσημους, στρατηγούς, φτωχούς, πλούσιους κλπ. έστω κι αν ενίοτε κάποιοι το προβάλλουν ως

2 Δεκεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη

Nα είμαστε σε όλα ταπεινοί, στη σκέψη, στα λόγια, στη συμπεριφορά. Ποτέ να μην παρουσιαστούμε στον Θεό και να πουμε: ''Εχω αρετές'' . Ο Θεός δεν θέλει την αρετή μας. Πάντα να παρουσιάζεσαι στον Θεό ως αμαρτωλός, χωρίς όμως απελπισία, αλλά ''θαρρόν εις έλεος της εσπλαχνίας Του'' Αρκεί να βρούμε το μυστικό. 

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Σήκωσε το Σταυρό σου αγόγγυστα

Αγίου Λουκά του ιατρού, Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας

Ο Κύριος λέει ότι ο καθένας από μας πρέπει να σηκώσει τον δικό του σταυρό.
Τι σημαίνει αυτό; Ποιος είναι αυτός ο σταυρός;

 Για τον καθένα ο σταυρός είναι διαφορετικός και αυστηρά προσωπικός, διότι για τον καθένα ο Θεός έχει ετοιμάσει τον δικό του σταυρό.

Έχει μεγάλη σημασία να καταλάβουμε ποιος 

Προσευχή και συγκέντρωση του νου

Τί να κάνουμε, όταν ο νους μας τρέχει εδώ κι εκεί και δεν μπορούμε να τον συμμαζέψουμε στην προσευχή;

Όταν είμαστε μόνοι στο σπίτι, μπορούμε ν’ αναβάλουμε την έναρξη της προσευχής ή, αν έχουμε ήδη αρχίσει, να τη διακόψουμε για λίγο. Αν και ύστερα απ’ αυτό το μικρό διάλειμμα ο νους μας δεν συνεργάζεται με την προαίρεση μας, τότε δεν έχουμε παρά να του επιβάλουμε με τη βία, θέλει δεν θέλει, να συγκεντρωθεί στην προσευχή, σ’ όποιο βαθμό βέβαια είναι δυνατόν. Μέσα στην εκκλησία, πάλι, μερικές φορές δεν ακούμε ή δεν καταλαβαίνουμε όσα ψάλλονται, διαβάζονται ή εκφωνούνται. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, σταθείτε νοερά ενώπιον του Κυρίου και αφοσιωθείτε στην ευχή του Ιησού.

Πρέπει να ξέρετε, πάντως, ότι στο ναό, κατά την τέλεση οποιασδήποτε ακολουθίας, και κατεξοχήν της θείας Λειτουργίας, κάθε λατρευτική πράξη, κάθε κίνηση έχει τη σημασία της. Όποιος, λοιπόν, γνωρίζει και

Η Ανάληψη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού

1. Γιατί έγινε η Ανάληψη μετά από 40 μέρες και όχι αμέσως μετά την Ανάσταση;

Ο αρχηγός της ζωής, που έλυσε τα δεσμά του θανάτου με την Ανάστασή του, συναναστράφηκε με τους μαθητές του επί σαράντα ημέρες και επιβεβαίωσε σ’ αυτούς την Ανάστασή του με πολλές αποδείξεις. Δεν ανέβηκε στους ουρανούς την ίδια ημέρα που αναστήθηκε, γιατί κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε αμφιβολίες και ερωτηματικά. Διαφορετικά, πολλοί από τους άπιστους θα μπορούσαν να προβάλλουν το επιχείρημα ότι η Ανάσταση δεν ήταν παρά ένα ακόμη από τα όνειρα ευσεβών πόθων που γρήγορα έρχονται και πιο γρήγορα παρέρχονται. Για αυτό ακριβώς έμεινε ο Χριστός σαράντα ολόκληρες ημέρες στη γη, και εμφανίστηκε επανειλημμένα στους μαθητές του, και τους έδειξε τις ουλές από τα πληγές του, τους μίλησε για τις προφητείες που εκπλήρωσε με την ζωή και τα πάθη του ως άνθρωπος, και μάλιστα συνέφαγε μαζί τους.

2. Γιατί έφαγε ο αναστημένος Χριστός ψητό ψάρι και μέλι;
Στο σημερινό Ευαγγέλιον της Εορτής ακούμε ότι ζήτησε και έφαγε ο Χριστός «ιχθύος οπτού μέρος και

Νεομάρτυρας Ευγένιος Ροντιόνωφ

Σήμερα 23 Μαϊου εορτάζεται η μνήμη του νεομάρτυρα Ευγενίου Ροντιόνωφ.
Η Ρωσία το 1996 βρίσκονταν σε πόλεμο με τους Τσετσένους, που είναι ισλαμιστές. Και σε κάποιες από τις μάχες αυτές, πιάστηκε αιχμάλωτος ο νεομάρτυρας Ευγένιος Ροντιόνωφ, που τότε ήταν μόλις 19 ετών. Οι γονείς του, είχαν χωρίσει και η μάνα του, όταν ο Ευγένιος ήταν 12 ετών, του χάρισε ένα ξύλινο σταυρό.
Ο Άγιος Ευγένιος βασανίστηκε από τους Τσετσένους για αρκετούς μήνες και μια μέρα ενώπιον των Τσετσένων φαντάρων, του ζητήθηκε να αφαιρέσει με τα ίδια του τα χέρια, τον ξύλινο σταυρό που φορούσε και αν δεν το έφτιαχνε, θα τον αποκεφάλιζαν! Ο Άγιος ομολόγησε, δεν έβγαλε το σταυρό του και τους είπε:
- Εγώ το Χριστό δεν τον αρνιέμαι ούτε εξωτερικώς, ούτε εσωτερικώς! Τον σταυρό μου, τον φορώ

IEΡA MONH ΚΟΚΚΙΝΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ

 Το ιστορικό μοναστήρι της Κόκκινης Εκκλησιάς είναι αφιερωμένο στην εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.

 Είναι θεμελιωμένος πάνω σε προϋπάρχον κτίσμα Βυζαντινής περιόδου. Το μοναστήρι, βάσει των αρχειακών πηγών, παρουσίαζε συνεχή ζωή επί οκτώ αιώνες και αποτελούσε ένα από τα πέντε πιο σημαντικά μοναστήρια της Λευκάδας με πνευματική ζωή και ακτινοβολία.

          

  Κατά των 18ο αιώνα η Μονή της Κόκκινης Εκκλησιάς, έφτασε στην ακμή της. Αξίζει να σημειωθεί ότι από την Ιερά Μονή Κόκκινης Εκκλησιάς, αναδείχθηκε σε Αρχιεπίσκοπο Λευκάδος ο Θεοφάνης Δανιάς ένας από τους αξιώτερους Ηγουμένούς της, ο οποίος φρόντησε για την αναστήλωσή της μετά από τον καταστροφικό σεισμό του 1704. Σήμερα μετά τόσες δεκαετίες παρακμής, η Ιερά Μονή της Φανερωμένης απευθύνει έκκληση προς όλους να ενισχύσουν την προσπάθεια της Ιεράς Μονής Κόκκινης Εκκλησιάς. 

Για τις ανάγκες τις Μονής έχει ανοιχτεί ειδικός λογαριασμός στην Τράπεζα Πειραιώς με αριθμό: 

     (ΙΒΑΝ) GR
24 0172 4540 0054 5409 2200 531 

Οι Χαιρετισμοί της Παναγίας, τι είναι

Οι Χαιρετισμοί, ή αλλιώς και Ακάθιστος Ύμνος είναι ένα μεγάλο και σπουδαίο ποίημα, γραμμένο τον 6ο αιώνα μ.Χ., που μιλάει στην Παναγία και της λέει επαίνους, ευχαριστίες και προσευχές.

Οι Χαιρετισμοί εμπερικλείουν σε ποιητική μορφή, με πανέμορφα λόγια, όλες οι βασικές διδασκαλίες της Ορθοδοξίας για το Χριστό, την ενανθρώπισή του, το ρόλο της Παναγίας για τη σωτηρία του ανθρώπου, την αγνότητα και την αγιότητά Της, αλλά και για τον αγώνα του ανθρώπου για ένωση με το Θεό.

Ποιητής των Χαιρετισμών είναι μάλλον ο άγιος Ρωμανός ο Μελωδός, ένας από τους μεγαλύτερους ελληνόγλωσσους ποιητές όλων των εποχών. Το ποίημα είναι μελοποιημένο, έχει μουσική και ανήκει στο είδος κλασικής μουσικής του Βυζαντίου που λέγεται

Η ευχή του Αγίου Εφραίμ του Σύρου

Ανάμεσα σ’ όλες τις προσευχές και τους ύμνους τις Μεγάλης Τεσσαρακοστής μπορεί να ονομαστεί η προσευχή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Η Παράδοση την αποδίδει σε έναν από τους μεγάλους δασκάλους της πνευματικής ζωής, τον Άγιο Εφραίμ το Σύρο. Να το κείμενο της προσευχής:

« Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καί ἀργολογίας μή μοι δῷς.

Πνεῦμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονής καί ἀγάπης χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.

Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁράν τά ἐμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητός εἶ εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Αμήν ».

Τούτη η προσευχή λέγεται δύο φορές στο τέλος κάθε ακολουθίας της Μεγάλης Σαρακοστής από τη Δευτέρα ως

Ο εσπερινός της συγγνώμης

Το απόγευμα της Κυριακής της  Τυροφάγου τελείται ο Κατανυκτικός Εσπερινός της Συγνώμης. Κατανυκτικός λέγεται, διότι ψάλλονται κατανυκτικά τροπάρια από το Τριώδιο, που το περιεχόμενό τους διαποτίζεται από βαθιά συναίσθηση της αμαρτωλότητας, πένθος, συντριβή, μετάνοια και θερμή ικεσία για άφεση αμαρτιών.

Εσπερινός Συγνώμης λέγεται, αυτός μόνον, από τους κατανυκτικούς, διότι στο τέλος της ακολουθίας ο λαός ασπάζεται το Ευαγγέλιο ζητώντας από τον Ιερέα συγγνώμη και στη συνέχεια και μεταξύ τους, ώστε

Κυριακή της Τυρινής

Η τέταρτη Κυριακή του Τριωδίου είναι αφιερωμένη στην εκδίωξη των πρωτοπλάστων από τον παράδεισο της τρυφής.  Ο άνθρωπος έκαμε κακή χρήση της ελεύθερης βούλησής του και προτίμησε το κακό. Ο αρχέκακος διάβολος τον παρέσυρε στην πτώση και την καταστροφή. Αυτό του στέρησε τον παράδεισο, δηλαδή την αέναη και ζωοποιό παρουσία του Θεού και την κοινωνία των ακένωτων ευλογιών Του.
Μέγα χάσμα ανοίχτηκε ανάμεσά τους. Η αγία Γραφή αναφέρει

Η εβδομάδα της Τυροφάγου: πώς νηστεύουμε

Η Κυριακή των Απόκρεω είναι η τελευταία μέρα που τρώνε κόκκινο κρέας.
Η εβδομάδα μεταξύ της Κυριακής της Απόκρεω και της Κυριακής της Τυρινής είναι οι μέρες που τρώνε ψάρι, τυρί, γάλα και αυγά.
Θυμίζουμε, λοιπόν, ότι αυτή η εβδομάδα που διανύουμε ονομάζεται “της Τυροφάγου” ή “λευκή εβδομάδα”, καθώς οι χριστιανοί δεν καταναλώνουν κρέας,για να προετοιμαστούν για τη μεγάλη νηστεία της Σαρακοστής.
Ο τρόπος της νηστείας:
Στη Νηστεία της Μ. Τεσσαρακοστής εισερχόμεθα σταδιακά, κατά την περίοδο του Τριωδίου, περίοδο πνευματικής προετοιμασίας για την είσοδό μας σ αυτήν.
Κατά την πρώτη εβδομάδα (από την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου μέχρι την Κυριακή του Ασώτου), έχουμε όλες τις μέρες της εβδομάδος “κατάλυσιν εις πάντα''.
Κατά την δεύτερη εβδομάδα, της Αποκριάς ή Κρεατινής (από την Κυριακή του Ασώτου μέχρι την Κυριακή των Απόκρεω), καταλύουμε εις πάντα, εκτός Τετάρτης και Παρασκευής, ημέρες αυστηρής νηστείας.
Η Κυριακή των Απόκρεω, είναι

Ψυχοσάββατο: υπέρ αναπαύσεως των ψυχών

  Μέσα στην ιδιαίτερη μέριμνά της για τούς κεκοιμημένους η αγία Ορθόδοξη Εκκλησία μας έχει καθορίσει ξεχωριστή ημέρα της εβδομάδος γι’ αυτούς.

Όπως η Κυριακή είναι η ημέρα της αναστάσεως του Κυρίου, ένα εβδομαδιαίο Πάσχα, έτσι το Σάββατο είναι η ημέρα των κεκοιμημένων, για να τους μνημονεύουμε και να έχουμε

Τσικνοπέμπτη: Tι σημαίνει για την ορθόδοξη εκκλησία

Οι άνθρωποι προετοιμάζονται για την μεγάλη νηστεία της Σαρακοστής και δίνει την ευκαιρία στα νοικοκυριά να καταναλώσουν με εορταστικό και χαρούμενο τρόπο ό,τι κόκκινο κρέας τους έχει απομείνει πριν από τη νηστεία της Σαρακοστής. Η λέξη “τσικνοπέμπτη” προέρχεται από την λέξη “τσίκνα” (η μυρωδιά του ψημένου κρέατος) και από την λέξη “Πέμπτη”. Γιορτάζεται άλλωστε την Πέμπτη, 11 ημέρες πριν την Καθαρά Δευτέρα. Είναι μια μέρα προ- ετοιμασίας για την μεγάλη

Υπομονή: η σωτήρια αρετή

Πριν μερικά χρόνια μία κυρία έστειλε ένα γράμμα στον μακαριστό γέροντα Εφραίμ τον Κατουνακιώτη και του έγραφε ότι έχει πολλά βάσανα, μεγάλο σταυρό και δεν μπορεί να σηκώσει τον Σταυρό της.

Και ο γέροντας Εφραίμ της απάντησε: «Μου γράφεις ότι έχεις πολλά βάσανα. Και εγώ σου λέγω τόσο το καλύτερο για την ψυχή σου! Ο Θεός που σου δίδει αυτά τα βάσανα γνωρίζει ότι τόσα βαστάζεις, σε τόσα αντέχει η ψυχή σου, αν σου δώσει περισσότερα θα πέσεις, εάν σου δώσει ολιγότερα βάσανα σε αδικεί, από αιώνιο μισθό, από αιώνια χαρά.

Εις τα μέρη των Αθηνών ήταν ένας παπουτσής πολύ σκληρός άνθρωπος, είχε ένα κοριτσάκι μικρό, το όποιο πολύ το παίδευε. Το καημένο έκανε υπομονή έως ότου χτίκιασε, δηλ.
έπαθε φυματίωση, και έπεσε στο κρεβάτι. Δεν γόγγυζε, δεν αντιμιλούσε του θετού πατέρα της, αλλά ήταν όλο υπομονή. Στο τέλος πέθανε, αφού προηγουμένως μία Γερόντισσα

Τελώνου και Φαρισαίου (Αρχή Τριωδίου)

Τριώδιο ονομάζεται το Λειτουργικό Βιβλίο της Εκκλησίας μας το οποίο περιλαμβάνει τους Ύμνους των Κυριακών, απο την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου μέχρι και το Μεγάλο Σάββατο πρίν την Τελετή της Αναστάσεως. Ονομάζεται έτσι διότι οι περισσότεροι Κανόνες του Όρθρου (πρωινή Ακολουθία) περιέχουν τρείς Ωδές ενώ συνήθως περιέχουν εννέα Ωδές - την 8η και την 9η πάντοτε, ύστερα δε διαδοχικά μία από τις πέντε πρώτες.
Το Τριώδιο τοποθετείται στα Αναλόγια των Ναών μας στον Εσπερινό του Σαββάτου της Κυριακής του Τελώνου και του Φαρισαίου αφού πρώτα ο Πρωτοψάλτης το παραλάβει απο την Εικόνα του Χριστού και το ασπασθεί. Έτσι ανοίγει το Τριώδιο, περίοδος η οποία διαιρείται σε τρείς μικρότερες, δηλ. Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου μέχρι Κυριακή της Τυροφάγου, Καθαρά Δευτέρα μέχρι το Σάββατο Του Λαζάρου και Κυριακή των Βαίων το βράδυ μέχρι το Μεγάλο Σάββατο πρίν την Ανάσταση. Παλαιότερα στην περίοδο του τριωδίου συμπεριλαμβάνονταν και η περίοδος από την Κυριακή του Πάσχα μέχρι την Κυριακή των αγίων πάντων. Αργότερα όμως

Ο προστάτης των καρκινοπαθών , ο Αγιος Παρθένιος

Ο όσιος Παρθένιος καταγόταν από κάποια κωμόπολη της Βιθυνίας και έζησε κατά τους χρόνους του Μ. Κωνσταντίνου (324 - 337 μ.Χ.). Ήταν υιός του διακόνου της Εκκλησίας της Μελιτοπόλεως Χριστοφόρου, από τον οποίο εδιδάχθηκε την ορθόδοξη πίστη.

Ο Άγιος από την παιδική του ηλικία προέκοπτε στην αρετή και την ευσέβεια. Ο τρόπος με τον οποίο ο Κύριος αλίευσε τους αποστόλους, που ήσαν ψαράδες, τον έκανε να αγαπήσει την αλιεία. Και όταν έριχνε τα δίχτυα του στην Απολλωνιάδα λίμνη και τα ανέσυρε γεμάτα ψάρια, αισθανόταν ότι εργαζόταν σε ένα από τα πλοιάρια του Αποστόλου Πέτρου ή του Ιωάννου.

Τα χρήματα που εισέπραττε από την πώληση των ψαριών δεν τα κρατούσε για τον εαυτό του αλλά τα μοίραζε στους πτωχούς από αγάπη προς αυτούς. Γι αυτό κι όταν τον ευχαριστούσαν έλεγε:

Οι δοκιμασίες στη ζωή μας - Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος

Τα βάσανα σας είναι πολλά. Τα χτυπήματα πέφτουν επάνω σας αδυσώπητα απ’ όλες τις μεριές. Αλλά μην απελπίζεστε. Δοκιμασίες είναι, που σας βρίσκουν με παραχώρηση του φιλάνθρωπου Θεού, για να καθαριστείτε από τα πάθη και τις αδυναμίες σας.

Παραδώστε, λοιπόν, τον εαυτό σας στα χέρια Του με εμπιστοσύνη, ευψυχία, χαρά και ευγνωμοσύνη. Μη θυμώνετε, μη δυσφορείτε, μην τα βάζετε με κανέναν άνθρωπο. Αφήστε τους ελεύθερους να επιτελούν επάνω σας και μέσα σας το εργο της πρόνοιας του Κυρίου, που, αποβλέποντας στη σωτηρία σας, πασχίζει να βγάλει από την καρδιά σας κάθε ακαθαρσία. Όπως η πλύστρα τσαλακώνει, τρίβει και χτυπάει τα ρούχα μέσα στη σκάφη, για να τα λευκάνει, ετσι και ο Θεός τσαλακώνει, τρίβει και χτυπάει εσάς, για να λευκάνει την ψυχή σας και να την ετοιμάσει για την ουράνια βασιλεία Του, όπου κανένας ακάθαρτος δεν θα μπει.  Αυτή είναι ή αλήθεια. Προσευχηθείτε να σας

Παραμονή Θεοφανείων

Παραμονή τρανής γιορτής, αύριο ξημερώνει 
και εύχομαι τη Χάρη της στα σπίτια μας να απλώνει.
Μια εντολή από τον Θεό τηρεί η Ορθοδοξία, 
των Φώτων την παραμονή να κάνουμε νηστεία.
Γιορτή μεγάλη ακολουθεί στη χαραυγή της μέρας, 
που εβαπτίσθη ο Υιός και εφάνει ο Πατέρας.

Άγιος Στέφανος ο Πρωτομάρτυρας

Ο Άγιος Στέφανος ονομάζεται Πρωτομάρτυρας, γιατί ήταν ο πρώτος που μαρτύρησε για τον Χριστό, αν εξαιρέσουμε βέβαια τα 14.000 νήπια που θανάτωσε ο Ηρώδης.

Ο Άγιος Στέφανος είναι ο πρώτος, από τους επτά διακόνους (αρχιδιάκονος), τους οποίους εξέλεξαν οι Απόστολοι, για να διακονούν, να υπηρετούν δηλαδή στα τραπέζια, τα κοινά δείπνα που είχαν τότε οι πρώτοι χριστιανοί, ώστε οι Απόστολοι να μπορούν απερίσπαστοι να αφοσιωθούν στο κύριο έργο τους, που ήταν η διδαχή, η διδασκαλία δηλαδή του Λόγου του Θεού, η επικοινωνία με τους πιστούς, η προσευχή και η τέλεση του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας.

Και ο Πρωτοδιάκονος Στέφανος όμως, με πολύ θάρρος, κήρυττε στους συμπατριώτες του για τον Χριστό κι έλεγε ότι αυτός ο Χριστός, που είχε έρθει κι έζησε ανάμεσα τους κι έκανε τόσα θαύματα, μέχρι που αφού τον σταύρωσαν, αναστήθηκε, για να χαρίσει σε όλους την ανάσταση, αυτός ήταν ο Μεσσίας που τόσους αιώνες περίμεναν. Οι Ιουδαίοι τότε τον έφεραν στο δικαστήριο μπροστά στους αρχιερείς, όμως κανένας δεν μπορούσε να αντισταθεί στη θεία σοφία και στη Χάρη του Αγίου Πνεύματος με την οποία μιλούσε και εξηγούσε όλα όσα έλεγε από την Παλαιά Διαθήκη για το πρόσωπο του Χριστού και όσα συνέβησαν με τον Χριστό, όταν ήρθε στη Γη.  Όταν μάλιστα τον είδαν τη στιγμή που τελείωνε τον λόγο του, το πρόσωπό του ήταν σαν πρόσωπο αγγέλου·  έλαμπε σαν τον ήλιο από τη Χάρη του Θεού που τον πλημμύριζε. Δεν άντεχαν να τον βλέπουν και, από τη ντροπή που ένιωθαν, τον έσυραν έξω με μανία και τον λιθοβόλησαν. Κάθε σημείο του σώματός του που χτυπούσαν οι πέτρες, έλαμπε σαν αστέρι. Κι εκείνος, ασάλευτος, ευχόταν μόνο κι έλεγε: «Κύριε, μην τους λογαριάσεις αυτή την αμαρτία». Ώσπου έπεσε και σε λίγο ξεψύχησε. Οι χριστιανοί πήραν το ιερό σώμα του και το έθαψαν με ευλάβεια.

Μέχρι σήμερα υπάρχει ο τόπος του μαρτυρίου του ακριβώς έξω από τα τείχη της παλιάς Ιερουσαλήμ, ενώ δίπλα είναι χτισμένος ναός προς τιμή του. Η μνήμη του γιορτάζεται την τρίτη μέρα των Χριστουγέννων, 27 Δεκεμβρίου.

ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ - Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Ο πρώτος εορτασμός του Αγίου Ιάκωβου Τσαλίκη

Πρώτη φορά από την αγιοκάταξή του, θα εορτάσει  φέτος στις  22 Νοεμβρίου η Αγία μας εκκλησία, τη μνήμη του Αγίου Γέροντα Ιάκωβου Τσαλίκη.

Χιλιάδες πιστοί από όλη την Ελλάδα αναμένεται να επισκεφθούν σήμερα την Ιερά Μονή του Οσίου Δαυίδ στην Εύβοια, όπου θα γίνει η επίσημη συναρίθμηση μεταξύ των αγίων της Εκκλησίας, του οσίου Ιακώβου Τσαλίκη, του νέου ασκητή, του επονομαζομένου και «με συγχωρείτε».                       Οι εκδηλώσεις αυτές θα πραγματοποιηθούν με την τιμητική παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ο οποίος και θα προσκομίσει την Πράξη της Αγίας και Ιεράς Συνόδου για την αγιοκατάταξη του Γέροντος Ιακώβου.